به گزارش خبرگزاری حوزه، چندی پیش جلسه مهمی با حضور اعضای کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی و البته رئیس و مسئولان سازمان سینمایی برگزار شد. در همین جلسه یکی از نکاتی که مورد تأکید قرار گرفت، زمینه سازی و بسترسازی برای احیای سینمای خانواده محور بود.
واقعیت تلخی که در سال های اخیر در عرصه هنر هفتم وطنی وجود داشته و قابل کتمان هم نیست این که بخش قابل توجهی از آثار سینمایی به اکران درآمده به گونه ای نبوده که به عنوان مثال یک فرد سرپرست خانواده با حضور همه اعضای خانواده اش آن را بتواند ببیند.
قطعاً یکی از دلایل کم رونقی سینماها به خصوص در شهرستان ها حتی قبل از دوران شیوع کرونا همین مساله بوده، کما این که بسیاری از کارشناسان دلسوز و دغدغه مند نیز همواره در صحبت های خود به این پاشنه آشیل سینمای ایران از منظر فرمی و محتوایی اشاره کرده اند.
از سوی دیگر شاهدیم که بسیاری از فیلم‌های اکران شده در سینماها، اغلب برای جلب توجه قشر خاصی تولید شده و به نمایش در می آید و حال آن که همین آثار نیز حتی به درستی به تبیین شرایط و وضعیت خاص طبقه متوسط و یا مرفه جامعه نیز نمی پردازد، بلکه عمدتاً نگاه تک بُعدی و یا گیشه ای به قضایا دارد.
البته محمد خزاعی، رئیس سازمان سینمایی در جلسه یادشده، سخنان نویدبخشی بیان کرده از جمله این که گفته است: "ما مخالف فیلم در حوزه‌های سیاسی یا ژانرهای دیگر نیستیم، اما دیگر در میان آثار تولیدی، فیلم مبتذل نخواهیم داشت. اگر چه سازمان سینمایی هم اکنون نیز با انبوهی از تولیدات دپو شده مواجه است که باید مشکلات و اشکالات آنها مدیریت شود، اما در دولت جدید هیچ مجوزی برای ساخت فیلم‌های سخیف و مبتذل صادر نخواهد شد".
امید آن که همین امیدبخشی نیز در آینده تحت فشار برخی گروه ها و یا افراد دارای رسانه و نفوذ، منجر به ناامیدی طیف گسترده ای از خانواده های ایرانی از حضور در سینما نشود، با این حال باید به این مساله مهم نیز اشاره داشت که تأکید بر تولید فیلم های خوب و سالم برای خانواده های ایرانی به معنای نفی واقع نگری و عدم ورود به حوزه مسایل و آسیب های اجتماعی و خانوادگی نیست بلکه تأکیدی است بر لزوم اتخاذ رویکرد صحیح و متعهدانه و در عین حال همه جانبه به مباحث روز جامعه و این که به هر حال بدانیم و آگاه باشیم که صیانت از نهاد خانواده یک وظیفه مهم بر عهده مسئولان و هنرمندان است.
به هر صورت و به تعبیر یکی از منتقدان سینما، نسبت بین خانواده و سینما به ویژه در فرهنگ ایرانی، نسبتی چند بُعدی و پیچیده است؛ بدین معنا که همیشه سینما به عنوان یکی از مکان‌ها یا سرگرمی‌های خانوادگی شناخته شده که خانواده‌های ایرانی ـ چه آنها که صرفاً به زن و مرد محدود می‌شوند و چه خانواده‌های گسترده‌تر که با چند فرزند تعریف می‌شود ـ یا برای سرگرمی‌خود یا تفریح اعضای خانواده، سینما را انتخاب می‌کردند.
نباید از این نکته کلیدی هم غافل شد که نهاد خانواده و مفهوم و کارکردهای آن، به خصوص در جامعه امروز ایرانی که خانواده ها به ویژه طبقه متوسط، با چالش‌ها و تهدیدهای بیشتری روبروست و تضاد سنت و مدرنیته نیز بیش از هرچیز، کانون خانواده را آماج مناقشات قرار داده، لازم است که سینمای ما در عین توجه به وجوه سرگرمی و یا بار دراماتیک نهاد خانواده و البته توجه به معضلات و آسیب ها، نسبت به امر مهم آگاهی بخشی به مخاطب عام درباره اهمیت و بایستگی صیانت از خانواده در عین اُمید بخشی به جامعه ایرانی، عنایت بیشتری داشته باشد.
سید محمد مهدی موسوی
